Yossarian doet alle pogingen om zich te verontschuldigen van de gevaarlijke missies, dan wordt hij betrapt in Catch-22: als hij vliegt is hij gek en hoeft hij niet; Maar als hij dat niet wil, moet hij gezond zijn en moet dat. Dat is een vangst ...
(Yossarian makes any attempts to excuse himself from the perilous missions then he is caught in Catch-22: if he flies he is crazy, and doesn't have to; but if he doesn't want to he must be sane and has to. That's some catch...)
In de roman 'Catch-22' van Joseph Heller wordt het personage Yossarian geconfronteerd met een paradoxaal dilemma met betrekking tot zijn gevaarlijke militaire missies. Deze situatie illustreert de absurditeit van oorlog en militaire bureaucratie, waarbij de logica circulair is. Als Yossarian ervoor kiest om de missies te vliegen, duidt dit op een gebrek aan gezond verstand, waardoor hij een ontsnapping kan. Omgekeerd wordt het verlangen om deze gevaarlijke vluchten te vermijden geïnterpreteerd als een teken van rationaliteit, die hem dwingt om te dienen. Deze tegenstrijdige regel belichaamt de essentie van een 'vangst', die hem in een scenario zonder winslip in de ban.
De term "vangst-22" symboliseert de onlogische en vaak wrede aard van bureaucratische systemen, met name in oorlogstijd. Yossarian's hachelijke situatie benadrukt de worstelingen waarmee soldaten worden geconfronteerd die de irrationaliteit van hun omstandigheden confronteren, waar overlevingsinstincten botsen met gedwongen plichten. Het verhaal benadrukt de nutteloosheid en absurditeit binnen een dergelijk systeem en dringt er bij lezers op aan om na te denken over de grotere implicaties van conformiteit, gezond verstand en de moraliteit van oorlog. Heller gebruikt deze term om de onrechtvaardigheden te bekritiseren waarmee personen worden gevangen in een onverzettelijk systeem.