In Philip K. Dick's "Do Androids Dream of Electric Sheep?", Denkt het personage J.R. Isidore na over het belang van menselijke verbinding. Hij realiseert zich dat het omgaan met anderen essentieel is voor een bevredigend bestaan. Voordat hij andere mensen tegenkwam, voelde hij dat hij het alleen kon redden, maar zijn perspectief verschuift als hij begrijpt dat isolatie niet langer een haalbare optie voor hem is.

De gedachten van Isidore onthullen een diepgewortelde behoefte aan gezelschap. Zodra hij de realiteit van menselijke interactie heeft geproefd, erkent hij dat terugkeren naar eenzaamheid niet mogelijk is. Zijn verklaring onderstreept een fundamentele waarheid over de menselijke natuur: we gedijen in het gezelschap van anderen en terug te keren naar een staat van isolatie voelt onnatuurlijk en onaanvaardbaar.