W pracy Naguib Mahfouza „Szatan głosi”, przybycie osoby przynosi poczucie oczekiwania wśród osób starszych. Ten moment rodzi pytania o potrzebę refleksji lub ponownej oceny ich okoliczności. Atmosfera jest obciążona nieprzyjemnymi zapachami, symbolizującą negatywność, która wpływa na ich środowisko.
Narracja sugeruje, że te działania niepożądane przenikają głęboko, wpływając nawet na niewinne stworzenia. Czoło zwierząt mogą reprezentować czystość i niewinność, kontrastując z korupcją wynikającą z obecności tej osoby. Pisanie Mahfouza zagłębia się w tematy nadziei, rozkład moralny i potrzebę krytycznej samooceny w obliczu trudnych rzeczywistości.