Cudowne życie wymazuje się w chwili smutku, czego ocean nie może zmyć. Jest troskliwą matką, pomimo jej czasami ostrego leczenia.
(The wondrous life erases, in a moment of sorrow, what the ocean cannot wash away. She is the caring mother, despite her sometimes harsh treatment.)
Cytat odzwierciedla głęboki wpływ doświadczeń życiowych, szczególnie smutek, który może przyćmić nawet najbardziej znaczące i trwałe aspekty istnienia, podobne do ogromu oceanu. Sugeruje to, że chociaż możemy mieć cudowne życie pełne radości, chwile smutku mogą wymazać te radości, podkreślając kruchość szczęścia.
Ponadto charakter „troskliwej matki” w kontekście implikuje złożony związek, w którym miłość jest obecna pomimo twardej powierzchni. Ta dualność podkreśla, że opiekę można czasem wyrażać poprzez surowość, informując czytelnika o dopracowanej dynamice relacji rodzinnych. Mahfouz oddaje esencję miłości splecioną z trudem.