Osoba, która zapomniała o swoich smutkach, może zostać zmuszona do ponownej konfrontacji, gdy ktoś o najlepszych intencjach faworyzuje go słowem pocieszenia.
(A person who has forgotten his sorrows can be forced to confront them once more when someone with the best intentions favors him with a word of comfort.)
Cytat
Naguib Mahfouza z „Palace Walk” sugeruje, że nawet gdy ktoś udało się zapomnieć o swoich kłopotach, można je przywrócić do tych uczuć poprzez dobre wygodę od innych. Intencja komfortu może wywołać obok smutków, ujawniając, jak kruche stan emocjonalny osoby może być pod pozornie skomponowaną powierzchnią.
Ten wgląd podkreśla złożoność ludzkich emocji i wpływ, jaki mogą mieć słowa. Przypomina nam, że chociaż możemy starać się udzielić wsparcia, musimy pamiętać o tym, jak podchodzimy do innych, ponieważ nasze próby pomocy mogłyby przypadkowo ponownie otworzyć stare rany, co spowodowało konfrontację z nierozwiązanym bólem.