Po tym, jak Bill strzelił, niewielki kolor wkradł się mu w twarz i stał się prawie nieskory. To był makabryczny widok. Pamiętam, jak powiedział mi, jak został zaproponowany przez dziwnego, który zaoferował mu dwadzieścia dolarów. Bill odmówił, mówiąc, że nie sądzę, żebyś był bardzo zadowolony. Bill drgał swoje bezsłotne biodra. Powiedział, że powinieneś mnie zobaczyć nago. Jestem naprawdę słodki.
(After Bill got his shot, a little color crept into his face and he would become almost coy. It was a gruesome sight. I remember once he told me how he'd been propositioned by a queer who offered him twenty dollars. Bill declined, saying I don't think you would be very well satisfied. Bill twitched his fleshless hips. You should see me in the nude, he said. I'm really cute.)
W książce „Junky” Williama S. Burroughsa postać Bill doświadcza zmiany zachowania po otrzymaniu strzału, zdobywając nutę koloru twarzy i stając się nieco nieśmiały. Ta transformacja jest ustawiona na tle ponurej rzeczywistości, podkreślając zmagania, przed którymi stoją osoby uzależnione. Zestawienie nieświadomości Billa z niepokojącą naturą jego sytuacji zwiększa jego charakter, ujawniając zarówno podatność, jak i pragnienie połączenia.
Bill opowiada o doświadczeniu, w którym zwrócił się z propozycją przez człowieka, podkreślając desperację i transakcyjną naturę relacji w świecie uzależnienia. Kiedy odrzuca ofertę, zachowuje poczucie humoru na temat swojej sytuacji, co sugeruje, że jego wygląd nie spełnia oczekiwań proposienia. Ta interakcja rzuca światło na samoświadomość Billa i absurdów, które są związane z jego stylem życia, wzmacniając tematy tożsamości i przetrwania obecne w całej narracji.