Śmieci zamienia użytkownika w roślinę. Rośliny nie odczuwają bólu, ponieważ ból nie działa w organizmie stacjonarnym. Śmieci jest bolącym zabójcą. Roślina nie ma libido w sensie człowieka lub zwierząt. Śmieci zastępuje popęd seksualny. Siemianie jest płcią rośliny, a funkcją opium jest opóźnienie siewu. Być może intensywnym dyskomfortem wycofywania jest przejście od rośliny z powrotem do zwierzęcia, z bezbolesnego, pozbawionego płci, ponadczasowego stanu do seksu, bólu i czasu, od śmierci do życia.
(Junk turns the user into a plant. Plants do not feel pain since pain has no function in a stationary organism. Junk is a pain killer. A plant has no libido in the human or animal sense. Junk replaces the sex drive. Seeding is the sex of the plant and the function of opium is to delay seeding.Perhaps the intense discomfort of withdrawal is the transition from plant back to animal, from a painless, sexless, timeless state back to sex and pain and time, from death back to life.)
W „Junky” Williama S. Burroughsa bada transformację spowodowaną używaniem substancji, sugerując, że śmieci lub heroina zasadniczo zmniejsza użytkownika do stanu podobnego do rośliny. Ten stan charakteryzuje się brakiem bólu, pragnienia i oderwania się od ludzkiego doświadczenia. Autor kontrastuje bezmyślne istnienie rośliny z intensywnością ludzkich wrażeń, szczególnie bólu i napędów seksualnych, proponując, aby śmieci służyły jako sposób na ucieczkę od tych podstawowych ludzkich doświadczeń.
Burroughs pokazuje ponadto, że wycofanie się ze śmieci...