W „Palace Walk” Naguib Mahfouz narracja zagłębia się w złożoną dynamikę władzy i poddania się w gospodarstwie domowym. Doświadczenia postaci w ciągu miesiąca ujawniają, w jaki sposób życie w bliskich dzielnicach prowadzi do głębokiej zmiany jej zachowania, ponieważ stopniowo ulega wpływowi swojego męskiego odpowiednika. Ta transformacja budzi troskę między innymi w domu, którzy uznają niepokojącą zmianę w swojej osobowości.

Ta zmiana oznacza szerszy komentarz na temat tematów kontroli i oczekiwań postawionych osobom, zwłaszcza kobietom w tradycyjnych społeczeństwach. Idea bycia „zarażonym” przez oświadczenie podkreśla psychologiczne skutki takich środowisk, w których autonomia może być zagrożona. Złośliwe struktury władzy mogą przekształcić tożsamości, wywołując strach i dyskomfort wśród osób, które są świadkami tej niepokojącej transformacji.