W książce „Engleby” Sebastiana Faulksa, bohater doświadcza głębokiego wewnętrznego zamieszania, czując się, jakby jego rzeczywistość roztrzaskała się w chaosie. Zagraje się z uczuciem fragmentacji i niestabilności, prowadząc go do refleksji nad chaosem otaczającym jego istnienie. To poczucie odłączenia podkreśla jego walkę o utrzymanie poczucia siebie pośród zamieszania.

Cytat podkreśla desperacką próbę postawienia postać na pozór stabilności, jaką może znaleźć. Jego intensywne uścisk w jego rzeczywistości ujawnia głęboką wrażliwość i strach przed całkowitą utratą. Ten wewnętrzny konflikt napędza narrację, zapewniając wgląd w złożoną naturę tożsamości i ludzkie doświadczenie w czasach kryzysu.