Nienawidząc Amerykanów, po prostu płacili normalną karę za bycie ludźmi i że byli głupi, myśląc, że powinni być zwolnieni z tej kary.
(Americans, in being hated, were simply paying the normal penalty for being people, and that they were foolish to think they should somehow be exempted from that penalty.)
Kurt Vonnegut Jr. w swojej książce „Cat's Cradle” bada ideę, że Amerykanie, w obliczu nienawiści, doświadczają wspólnej konsekwencji bycia częścią globalnej społeczności. Sugeruje, że każde społeczeństwo napotyka negatywność i krytykę, i naiwnie Amerykanie są wierzą, że są odporni na tę naturalną ludzką reakcję. Perspektywa Vonnegut podkreśla, że nienawiść nie jest unikalna dla Ameryki, ale raczej uniwersalne zjawisko, które odzwierciedla złożoność interakcji człowieka.
Ten punkt widzenia podkreśla wzajemne powiązania ludzi na całym świecie, przypominając czytelnikom, że żaden naród nie jest za wyrzutem. Uznając, że nienawiść jest typową odpowiedzią na jednostki lub narody, Vonnegut zachęca do głębszego zrozumienia globalnej dynamiki. Ostatecznie opowiada się za pokorą, sugerując, że zaakceptowanie tej rzeczywistości może prowadzić do bardziej znaczącego zaangażowania z innymi, a nie do obronnej postawy wyjątkowości.