Oczekuje się, że każdy, kto ma zatrudnienie w Botswanie, zaangażuje kogoś, kto pomoże w domu. Nie było w tym nic ekstrawaganckiego; W rzeczywistości była to forma dzielenia się: jeśli miałeś pracę, miałeś pieniądze i pieniądze musiały być rozłożone. Ludzie, którzy pomogli w domu, często płacili pittance i spodziewali się, że będą pracować długo, ale desperacko poszli na każdą pracę i byli zadowoleni z tego, co przyszło.

(Anybody in any employment in Botswana was expected to engage somebody to help in the house. There was nothing extravagant about this; it was, in fact, a form of sharing: if you had a job, you had money, and money needed to be spread around. The people who helped in the house were often paid a pittance and expected to work long hours, but they were desperate for any job and were pleased to take on what came their way.)

przez Alexander McCall Smith
(0 Recenzje)

W Botswanie oczekiwaniem, że każdy zatrudniony polega na zatrudnieniu kogoś do pomocy w zadaniach gospodarstwa domowego. Ta praktyka nie jest postrzegana jako pobłażliwość, ale jako podejście zorientowane na społeczność do dystrybucji bogactwa. Ci, którzy uważają zatrudnienie, są postrzegane jako obowiązek dzielenia się swoimi zasobami finansowymi, co sprzyja systemowi wzajemnego wsparcia w społeczności.

Pomimo niskich wynagrodzeń i długich godzin zwykle związanych z tymi pracami domowymi, wiele osób jest skłonnych zaakceptować je z powodu desperackiej potrzeby pracy. Dla nich nawet skromny dochód stanowi okazję do zapewnienia sobie i swoim rodzinom. Ta dynamika odzwierciedla zarówno wyzwania, przed którymi stoją pracownicy potrzebujący, jak i normy społeczne, które kształtują oczekiwania dotyczące zatrudnienia w Botswanie.

Stats

Votes
0
Page views
125
Aktualizacja
styczeń 23, 2025

Rate the Quote

Dodaj komentarz i recenzję

Opinie użytkowników

Na podstawie 0 recenzji
5 Gwiazdka
0
4 Gwiazdka
0
3 Gwiazdka
0
2 Gwiazdka
0
1 Gwiazdka
0
Dodaj komentarz i recenzję
Nigdy nie udostępnimy Twojego adresu e-mail nikomu innemu.
Zobacz więcej »

Other quotes in The House of Unexpected Sisters

Zobacz więcej »

Popular quotes

Irys cukierek. Myśli o Taffy. Uważa, że ​​teraz wyciągnąłoby to zęby, ale i tak je zjadłby, gdyby oznaczało to zjedzenie z nią.
przez Mitch Albom
Małe miasteczka są jak metronomy; Z najmniejszym filmem zmienia się rytm.
przez Mitch Albom
Spójrz, jeśli powiesz, że nauka ostatecznie udowodni, że nie ma Boga, od tego muszę się różnić. Bez względu na to, jak małe zabierają to z powrotem do kijanka, do atomu, zawsze jest coś, czego nie mogą wyjaśnić, coś, co stworzyło to wszystko na końcu wyszukiwania. I bez względu na to, jak daleko próbują posunąć się w drugą stronę - rozszerzyć życie, bawić się genami, klon to, klonuj, żyj do stu pięćdziesięciu - w pewnym momencie życie się skończyło. A potem, co się stanie? Kiedy życie dobiega końca? Wzruszyłem ramionami. Widzisz? Pochylił się. Uśmiechnął się. Kiedy dojdziesz do końca, właśnie tam zaczyna się Bóg.
przez Mitch Albom
Mówisz, że powinieneś umrzeć zamiast mnie. Ale podczas mojego pobytu na Ziemi ludzie również zmarli zamiast mnie. Dzieje się to codziennie. Kiedy błyskawica uderza minutę po odejściu lub rozbija się samolot, na którym możesz być. Kiedy twój kolega zachoruje, a ty nie. Uważamy, że takie rzeczy są losowe. Ale jest w tym wszystko równowaga. Jeden ulewa, drugi rośnie. Narodziny i śmierć są częścią całości.
przez Mitch Albom
Dostajemy tak wiele życia między narodzinami a śmiercią. Życie, aby być dzieckiem. Życie w wieku. Życie, by wędrować, osiedlić się, zakochać, rodzica, przetestować naszą obietnicę, zrealizować naszą śmiertelność i w niektórych szczęśliwych przypadkach, zrobić coś po tej realizacji.
przez Mitch Albom
Mam tendencję do denerwowania się na widok zbliżających się kłopotów. W miarę jak zbliża się niebezpieczeństwo, denerwuję się mniej. Kiedy niebezpieczeństwo jest w zasięgu ręki, puchnę z zawziętości. Kiedy zmagam się z napastnikiem, nie boję się i walczę do końca, nie myśląc o kontuzji.
przez Jean Sasson
Zakonnica powiedziała: „Mogę wybaczyć ten język”. Nie jestem pewien, czy mogę ci wybaczyć ten nieprzyzwoity gest w stronę matki. „Muszę ją poznać”, powiedział Holland. Gdybyś ją znał, też byś jej pokazał palec.
przez John Sandford
Uważa jednak, że pędzel do tuszu jest kluczem do umysłu więźnia.
przez David Mitchell
Jest kłamstwo” – mówi mama, wyciągając z torebki kopertę, na której napisała wskazówki – „co jest niewłaściwe, a konieczne jest wywarcie dobrego wrażenia.
przez David Mitchell
Nieograniczona władza w rękach ograniczonych ludzi zawsze prowadzi do okrucieństwa.
przez David Mitchell