Dała mu korzystanie z wątpliwości, jak zawsze: jej doświadczenie nauczyło ją, że imiona, które podaliśmy innym, i rzeczy, o których ich oskarżyliśmy, często mówili o nas więcej niż o nich.
(She would give him the benefit of the doubt, as she always did: her experience had taught her that the names we gave to others, and the things we accused them of, often said more about us than they did about them.)
Bohater zastanawia się nad jej tendencją do ufania innym, wierząc w ich potencjał pomimo wcześniejszych skarg. Jej podejście pokazuje głębokie zrozumienie, że etykietowanie osób lub przypisanie winy często ujawnia więcej o etykiecie niż etykiet. Ta perspektywa pozwala jej nawigować w relacjach z empatią, podkreślając złożoność ludzkich zachowań.
Wybierając korzyści z wątpliwości, otwiera się na zrozumienie i połączenie. Ten wgląd sugeruje, że ludzie są często oceniani surowo w oparciu o powierzchowne postrzeganie,...