W swojej książce „Animal Dreams” Barbara Kingsolver bada koncepcję świadomości w odniesieniu do życia i wieczności. Wydaje, że jednostki często koncentrują się na tym, co dzieje się po śmierci, co prowadzi do obaw o przyszłość. To zajęcie życia pozagrobowego ma tendencję do przesłania myśli o ogromnej przestrzeni czasu, które istniało przed narodzinami, co jest równie znaczące. Oba stany reprezentują nieskończone kontinuum, które rozciąga się nieskończenie w obu kierunkach od naszego obecnego istnienia.

Obserwacja Hallie podkreśla ludzką tendencję do skupienia się na niewiadomych wieczności po śmierci, jednocześnie zaniedbując równie ważną kontemplację czasu przed naszym istnieniem. Ta refleksja zachęca czytelników do ponownego rozważenia ich perspektywy czasu i istnienia, uznając, że zarówno przeszłość, jak i przyszłość są częścią tej samej nieskończonej podróży. Ostatecznie świadomość tej podwójnej nieskończoności może pomóc przenieść naszą koncentrację z zmartwień na bardziej zrównoważone zrozumienie ciągłości życia.