Z powodu wyimaginowanego głosu Nicholas stał się całą osobą; zamiast częściowej osoby, którą był w Berkeley. Gdyby pozostał w Berkeley, żyłby i umarłby częściową osobę, nigdy nie znając kompletności.
(Because of an imaginary voice, Nicholas had become a whole person; rather than the partial person he had been in Berkeley. If he had remained in Berkeley he would have lived and died a partial person, never knowing completeness.)
Nicholas doświadczył transformacyjnej podróży, ukształtowanej przez wyimaginowany głos, który pozwolił mu rozwinąć się w kompletną osobę. Wcześniej w Berkeley czuł się jak niekompletna wersja siebie, pozbawiona spełnienia i celu. Obecność tego głosu zapewnił mu spostrzeżenia, które umożliwiły osobisty rozwój i odkrycie.
Gdyby Nicholas przebywał w Berkeley, nadal istniałby w stanie niekompletności, pozbawionych głębokich objawień, które nadały mu sens. Ta realizacja podkreśla znaczenie transformacji i potencjał znalezienia całości w nieoczekiwany sposób.