W powieści Mitcha Alboma „Pierwszy telefon z nieba”, głęboki wpływ nieobecności postaci jest głęboko badany. Historia kręci się wokół emocjonalnej pustki pozostawionej przez bliskich po śmierci, ilustrując, w jaki sposób ich nieobecność tworzy niemal namacalną obecność, która wpływa na życie tych, których pozostawili. Ta nieobecność jest tak intensywnie odczuwalna, że ​​sama staje się postacią, ucieleśniając żal, tęsknotę i wspomnienia związane z zmarłym.

Narracja podkreśla unikalny związek między żyjącymi a umarłymi, sugerując, że nasze wspomnienia i uczucia mogą zachować istotę tych, których straciliśmy. Poprzez żywe opowiadanie historii i głębię emocjonalną Albom zaprasza czytelników do rozważenia, w jaki sposób nieobecność kształtuje nasze doświadczenia i relacje, ostatecznie podkreślając trwałe więzi, które pozostają nawet po śmierci.