Ale pytanie nie miało sensu dla większości żołnierzy, którzy uważali instynktowne posłuszeństwo rozkazom i gotową akceptację podporządkowania w hierarchii wojskowej za naruszenie wolności, o którą walczyli. Uważali siebie jako niezwyciężeni, nie dlatego, że byli zdyscyplinowanymi żołnierzami jak Redcoats, ale dlatego, że byli patriotycznymi, kochającymi wolność mężczyzn, którzy chcą ryzykować swoje życie za swoje przekonania.
(But the question made no sense to the bulk of the troops, who regarded instinctive obedience to orders and ready acceptance of subordination within a military hierarchy as infringements on the very liberty they were fighting for. They saw themselves as invincible, not because they were disciplined soldiers like the redcoats but because they were patriotic, liberty-loving men willing to risk their lives for their convictions.)
Żołnierze odczuwali rozłączenie między poczuciem wolności a strukturą wojskową, w której byli częścią. Dla nich wydawało się, że podążanie za rozkazami i przestrzeganiem hierarchii zaprzeczają swobodom, o które walczyli. Zamiast postrzegać dyscyplinę jako siłę, uważali ją za naruszenie ich wolności.
To poczucie niezwyciężoności nie wynikało z szkolenia wojskowego, ale z ich głębokiego patriotyzmu i zaangażowania w ich przekonania. Byli gotowi poświęcić swoje życie za zasady wolności i niezależności, postrzegając siebie jako odważnych osób, a nie zwykłych żołnierzy zgodnie z rozkazami.