Clinton okazał swoją całe życie tendencję do tworzenia wrogów wszystkich swoich przełożonych, którzy nigdy nie doceniały jego rad tak bardzo, jak myślał, że zasłużyła.
(Clinton had displayed his lifelong tendency to make enemies of all his superiors, who never seemed to appreciate his advice as much as he thought it deserved.)
W książce „Rewolucyjne lato: narodziny amerykańskiej niepodległości” Josepha J. Ellisa, autor odzwierciedla cechy charakteru Billa Clintona, zwłaszcza jego związek z postaciami autorytetu. Clinton często był sprzeczny ze swoimi przełożonymi, których uznanie dla jego spostrzeżeń nie rezonowało z jego oczekiwaniami. Ta tendencja do wyobcowania osób na wyższych pozycjach pokazuje powtarzający się motyw w jego interakcjach.
Wzór Clintona tworzenia wrogów wśród tych, którzy potencjalnie go mogliby wspierać, wskazuje na złożoną osobowość. Pomimo jego inteligencji i ambicji jego postrzeganie jego rady często przeważało nad uznaniem, jakie otrzymało od innych, co doprowadziło do frustracji i izolacji w jego karierze.