George Washington posiadał fizyczne atrybuty i mocne strony psychologiczne niezbędne do przywództwa podczas rewolucji amerykańskiej. Wydał naturalną wyższość i pewność siebie, która wyeliminowała potrzebę samodzielnego osiadania. Jego wcześniejsze doświadczenia jako młodszego oficera nauczyły go polegającego na jego dowodzącej obecności, a nie na słowach, pozwalając mu ucieleśnić nadzieje i aspiracje ludzi wokół niego.

Z czasem Waszyngton ewoluował od bardziej otwartej postaci w swojej młodości do cichego przywódcy, którego zwykłe istnienie zainspirowało lojalność i podziw. Ta transformacja pozwoliła mu stać się postacią jednoczącą, reprezentującą różnorodne ideały i ambicje, skutecznie zbierając ludzi do poparcia przyczyny amerykańskiej niezależności.