Carn Carby wyszedł, a End w myślach dodał go do swojej prywatnej listy osób, które również kwalifikowały się jako istoty ludzkie.
(Carn Carby left, and ender mentally added him to his private list of people who also qualified as human beings.)
W „Grze Endera” kluczowy moment następuje, gdy Ender Wiggin zastanawia się nad swoimi interakcjami z Carnem Carbym. Po odejściu Carby'ego Ender uświadamia sobie o nim, rozpoznając w nim jedną z niewielu osób, które według niego posiadają prawdziwe człowieczeństwo. To spostrzeżenie ilustruje walkę Endera o znalezienie znaczących powiązań w świecie pełnym manipulacji i rywalizacji.
Ta kontemplacja człowieczeństwa Carby'ego sugeruje głębszy temat powieści dotyczący izolacji i wyzwań emocjonalnych, przed którymi stoi Ender. W trakcie swojej podróży zmaga się z odróżnianiem relacji autentycznych od tych zbudowanych na przewadze strategicznej, podkreślając znaczenie empatii w trudnym środowisku.
