... „Urocze ludzie, gdy nie strzelają do siebie”, powiedział kiedyś przyjaciel, który był tak nieuprzejmy, ale, podobnie jak wiele nieuprzejmy komentarze, miał w sobie ziarno prawdy. Strzelali do siebie i robili to od stuleci. Burzeli się i wylęgali długotrwałą historię-lub historię, która powinna być od dawna martwa. Problem z historią polegał na tym, że odmówiła położenia się i umrzeć.
(..."Charming people, when not actively shooting one another," a friend had once said, which was so unkind, but, like so many unkind comments, had a grain of truth in it. They shoot one another and had been doing so for centuries. They did bicker over and brood on long-dead history--or history that should be long dead. The problem with history was that it refused to lie down and die.)
W „The Forgotten Affairs of Youth” Aleksander McCall Smith bada złożoną naturę relacji międzyludzkich w kontekście historycznym. Postać odzwierciedla, w jaki sposób uroczych ludzi często można uwikłać w konflikt, wskazując na ciemniejszą prawdę o ich interakcjach. Pomimo ich atrakcyjnej powierzchni, mają tendencję do angażowania się w spory, ujawniając, że nawet najbardziej zachwycające osoby mogą skłonić się do konfliktu.
Narracja podkreśla uporczywy uścisk historii w teraźniejszości. Postacie są przedstawiane jako ponure w stosunku do starych skarg, co sugeruje, że nierozwiązane problemy z przeszłości nadal wpływają na ich obecne życie. To uznanie trwałego wpływu historii stanowi przypomnienie, że niektóre konflikty pozostają przy życiu, komplikując relacje, nawet jeśli należy je zapomnieć.