Czy znasz najbardziej zaskakującą rzecz w rozwodzie? To naprawdę cię nie zabija. Jak kula do serca lub wrak samochodu. To powinno. Kiedy ktoś, kogo obiecałeś, że pielęgnujesz, aż do śmierci, powiedzieliście: „Nigdy cię nie kochałem”, powinno cię natychmiast zabić. Nie powinieneś budzić się z dnia na dzień, próbując zrozumieć, jak na świecie nie znałeś. Światło po prostu nigdy nie trwało, wiesz. Oczywiście musiałem wiedzieć, ale byłem zbyt bał się zobaczyć prawdę. Wtedy strach sprawia, że jesteś taki głupi.
(Do you know the most surprising thing about divorce? It doesn't actually kill you. Like a bullet to the heart or a head-on car wreck. It should. When someone you've promised to cherish till death do you part says "I never loved you," it should kill you instantly. You shouldn't have to wake up day after day after that, trying to understand how in the world you didn't know. The light just never went on, you know. I must have known, of course, but I was too scared to see the truth. Then fear just makes you so stupid.)
Autor zastanawia się nad głębokim bólem rozwodowym, podkreślając, że pomimo jego emocjonalnego nasilenia nie prowadzi do fizycznej śmierci. Intensywne uczucie zdrady - kiedy partner, który przysięgał na całe życie zaangażowanie, ujawnia, że nigdy cię nie kochali - powinien być przytłaczający. Jednak życie trwa, zmuszając się do zmagania się z uczuciem zamieszania i niedowierzania w związku z relacją, który właśnie się zakończył.
Narracja przekazuje poczucie zaprzeczenia i strachu, co sugeruje, że prawda o związku była być może zawsze widoczna, ale uniknięta ze strachu. Tego rodzaju strach, jak sugeruje, może chmurować osąd i prowadzić do bolesnego rozliczenia się z rzeczywistością, która jest trudna do stawienia się, ale musi zostać skonfrontowana, aby iść naprzód.