Czy wiesz, dlaczego żeglarze noszą złoto w uszach? - zapytał mnie wujek. „To było prawo dawno temu, że marynarz musiał mieć na swojej osobie wystarczająco dużo złota, aby go pochować, gdyby wypłukać na brzeg. Tak więc nadmorski lud nie byłby z kieszeni na koszt pogrzebu.
(Do you know why sailors wear gold in their ears?" Uncle asked me. "It was the law, long ago, that a sailor had to have on his person enough gold to bury him should he wash ashore. So the seaside folk wouldn't be out of pocket at the funeral expense.)
W książce „Ahab's Wife lub The Star-Gazer” Sena Jeter Naslund rozmowa ujawnia interesującą tradycję wśród żeglarzy. Wujek wyjaśnia, że żeglarze nosili złoto w uszach jako środek ostrożności. Ta praktyka wynika z prawa historycznego, które wymagało od nich noszenia wystarczającej ilości złota, aby pokryć koszty pochówku na wypadek, gdyby zostały wyprane na brzeg po katastrofie na morzu.
Ten zwyczaj nie tylko podkreśla surową rzeczywistość życia jako żeglarz, ale także odzwierciedla świadomość i odpowiedzialność społeczności wobec obciążeń finansowych pogrzebowych dla osób utraconych na morzu. Zapewniając, że posiadali to złoto, żeglarze pomogli złagodzić potencjalne obciążenie finansowe w przybrzeżnych miastach, które odwiedzali.