Wybacz mi, drogi ludzkie ja, zdolne do najbardziej ohydnej degradacji, zdolnej do szybowania.
(Pardon me, dear human self, capable of the most heinous degradation, capable of soaring.)
Żona Ahaba, czyli gwiazda przeglądacza bada dualizacje w ludzkiej naturze, ilustrując zdolność zarówno dla niesamowitej dobroci, jak i głębokiej deprawacji. Bohater zastanawia się nad nieodłącznymi sprzecznościami bycia człowiekiem, zdolnym do osiągnięcia wielkości, jednocześnie ulegając najciemniejszym impulsom. Ta złożoność charakteru ujawnia walkę, którą stoimy w dążeniu do wyższego gruntu moralnego wśród naszych wad.
Cytat podkreśla wewnętrzny konflikt obecny u każdej osoby. Nasz potencjał zarówno szybujących osiągnięć, jak i najgrobniejszej degradacji pokazuje szerokość ludzkiego doświadczenia. Sena Jeter Naslund tworzy narrację, która zagłębia się w te tematy, zachęcając czytelników do rozważania własnej ludzkości i wyborów, które ją definiują.