Chętnie sprzeciwia się receptowi Thomasa Paine'a w zdrowym rozsądku dla ogromnej ustawodawcy z jednym domem, który rzekomo ucieleśniał wolę ludzi w najczystszej formie. Dla Adamsa ludzie byli bardziej skomplikowaną, wieloczynnikową, hydra-głową rzeczą, która musiała być zamknięta w różnych komórkach.
(eager to oppose Thomas Paine's prescription in Common Sense for a huge single-house legislature that purportedly embodied the will of the people in its purest form. For Adams, the people was a more complicated, multivoiced, hydra-headed thing that had to be enclosed within different chambers.)
W „Rewolucyjnym lecie: narodziny amerykańskiej niepodległości”, Joseph J. Ellis omawia kontrastujące poglądy na temat zarządzania podczas rewolucji amerykańskiej. Thomas Paine opowiadał się za dużą ustawodawczą jednorazowego domu jako idealną reprezentację woli ludzi. Jednak John Adams zdecydowanie sprzeciwił się temu pojęciu, wierząc, że koncepcja „ludu” była wieloaspektowa i złożona.
Adams argumentował, że jeden organ legislacyjny nie może odpowiednio wyrazić różnorodnych interesów populacji. Zaproponował system z różnymi komnami, aby lepiej uchwycić i reprezentować różne głosy w społeczeństwie, podkreślając jego wiarę w bardziej solidną i dopracowaną formę zarządzania. Ta nieporozumienie odzwierciedla głębsze podziały ideologiczne dotyczące demokracji i reprezentacji w kluczowym czasie w historii Ameryki.