Strach może prowadzić do negatywnych działań bardziej niż poczucia nienawiści lub zazdrości. Po zdominowaniu strachu jednostki mogą walczyć o pełne zaangażowanie się w życie, często powstrzymując swoją prawdziwą jaźń. Ta emocjonalna ograniczenie zapobiega prawdziwym powiązaniom i doświadczeniom, ostatecznie prowadzącym do zmniejszonego istnienia.
Ponadto izolacja zaostrza szkodliwe skutki strachu. Bycie samym może podważyć dobre samopoczucie, podkreślając znaczenie interakcji społecznych. Regularnie otaczanie się innymi wspiera wsparcie i zachęca do bardziej satysfakcjonującego życia, przypominając nam, że społeczność jest niezbędna do przezwyciężenia obaw.