Przez trzydzieści lat kraj ten miał najlepszy rekord bezpieczeństwa lotnictwa na świecie. Ale chodzi o to, że zapłaciliśmy za to. Zapłaciliśmy za nowe, bezpieczne samoloty i zapłaciliśmy za nadzór, aby upewnić się, że są dobrze utrzymane. Ale te dni się skończyły. Teraz wszyscy wierzą w coś za nic.
(for thirty years this country's had the best aviation safety record in the world. But the thing is, we paid for it. We paid to have new, safe planes and we paid for the oversight to make sure they were well maintained. But those days are over. Now, everybody believes in something for nothing.)
W książce „Airframe” Michaela Crichtona autor zastanawia się nad imponującym rekordem bezpieczeństwa branży lotniczej w ciągu ostatnich trzydziestu lat. To osiągnięcie nie było przypadkowym; Był to wynikiem znacznych inwestycji w nowe samoloty i dokładnego nadzoru konserwacji. Zobowiązanie do bezpieczeństwa wymagało finansowania i zasobów w celu zapewnienia najwyższych standardów w lotnictwie.
Jednak według Crichtona zmieniło się postawa. Obecnie istnieje powszechne oczekiwania na bezpieczeństwo i jakość bez niezbędnego wkładu finansowego na ich wsparcie. Ta zmiana sposobu myślenia zagraża starannym wysiłkom, które utrzymały tak silny rekord bezpieczeństwa w lotnictwie.