Bogowie całego świata, powiedzcie coś, zawołała, a Talat zadrżał pod nią. Kocham was, powiedział Luthe. Będę cię kochać, aż gwiazdy się rozpadną, co jest mniej bezmyślną groźbą niż zwykle dla kochanków na rozstaniu. Idźcie szybko, bo nie mogę tego znieść. Gwałtownie zacisnęła nogi wokół zdenerwowanego Talata, a on rzucił się w galop. Długo po tym, jak Aerin zniknęła z pola widzenia, Luthe leżał całą długością na ziemi, przyłożył do niego ucho i słuchał tętentu kopyt Talata, unoszącego Aerin coraz dalej.
(Gods of all the world, say something, she cried, and Talat startled beneath her.I love you, said Luthe. I will love you till the stars crumble, which is a less idle threat than is usual to lovers on parting. Go quickly, for I cannot bear this.She closed her legs violently around the nervous Talat, and he leaped into a gallop. Long after Aerin was out of sight, Luthe lay full length upon the ground, and pressed his ear to it, and listened to Talat's hoofbeats carrying Aerin farther and farther away.)
Aerin błaga bogów, pragnąc odpowiedzi, co zaskakuje stojącego pod nią konia Talata. Luthe, wyrażając swoje głębokie uczucie, obiecuje kochać Aerin do końca czasów, kontrastując ze zwykłymi lekkimi słowami pożegnalnymi. Namawia ją, aby szybko odeszła, przytłoczona emocjami związanymi z pożegnaniem.
Gdy Aerin odjeżdża galopem, Luthe’a ogarnia tęsknota za jej obecnością. Leży na ziemi i wytęża słuch, by usłyszeć odgłos kopyt Talata cichnący w oddali, symbolizujący jego ból serca i pustkę pozostawioną po odejściu Aerin.