Ma tendencję do kolana do unikania skrajności jako nieprawdopodobnych, ale „fantazja” aktywnie je obejmuje. Powiększa i wyjaśnia kondycję ludzką.
(has a knee-jerk tendency to avoid extremes as implausible, but 'fantasy' actively embraces them. It magnifies and clarifies the human condition.)
W „Tolkien and the Great War” John Garth podkreśla rozróżnienie między fantazją a bardziej konwencjonalnymi narracjami. Zauważa, że chociaż wiele opowieści może uniknąć ekstremalnych scenariuszy, fantazja celowo angażuje się w te skrajności, umożliwiając głębsze badanie złożoności ludzkości. Ten gatunek staje się potężnym narzędziem do badania głębokich tematów, które rezonują z naszym istnieniem.
Przyjmując fantastyczne elementy, literatura fantasy, taka jak Tolkien, ujawnia informacje na temat ludzkiej kondycji, które w przeciwnym razie mogłyby pozostać zasłonięte. Garth sugeruje, że dzięki tym przesadnym rzeczywistości czytelnicy mogą uzyskać jasność na własne doświadczenia i emocje, ostatecznie wzbogacając ich zrozumienie życia i jego wyzwań.
