Jakkolwiek politycznie pożądana może być Republika, nie jest w stanie konkurować z monarchią, ponieważ monarchia w zasadzie bardziej całkowicie odzwierciedla naturę boskiego autorytetu. Jedną z wielkich wyobraźni gatunku bajkowego lub romansu jest pozwolenie na przedstawienie takiej zasady. W Fairy-Tale autor może porzucić płycizny „realistycznej” powieści i może pokazać czytelnikowi coś lepszego niż przyziemne normy. Jak to może być, gdyby ludzie królowie naprawdę wykazali doskonałą królestwo? Lew, czarownica i garderoba próbują odpowiedzi.
(However politically desirable a republic might be, it remains unable to compete imaginatively with monarchy because monarchy in principle more completely mirrors the nature of divine authority. One of the great imaginative advantages of the genre of fairy-tale or romance is to allow for the presentation of such a principle. In fairy-tale the author can leave behind the shallows of the 'realistic' novel, and is free to show the reader something better than mundane norms. What might it be like if human kings really did exhibit perfect kingship? The Lion, the Witch and the Wardrobe attempts an answer.)
Argument sugeruje, że chociaż republika może być politycznie atrakcyjna, nie może pasować do wyobraźni monarchii, ponieważ monarchia z natury odzwierciedla boskie autorytet. W literaturze, zwłaszcza bajce i romanse, autorzy mogą odkrywać te tematy bez ograniczeń realizmu, umożliwiając przedstawienie idealnego królestwa. Ta narracyjna wolność pozwala czytelnikom przewidzieć przywództwo, które wykracza poza zwykłe.
Ważnym przykładem tej eksploracji znajduje się w „Lwa, czarownicy i garderobie”, gdzie C.S. Lewis przedstawia pomysłową interpretację monarchii. Historia nie tylko kwestionuje, co to znaczy mieć doskonałego władcy, ale także zaprasza czytelników do rozważenia, w jaki sposób takie królestwo może wpłynąć na ich zrozumienie autorytetu i zarządzania.