Staram się jak Klee, aby stworzyć coś, co będzie miało własne życie, które może narazić mnie na prawdziwe niebezpieczeństwo, niebezpieczeństwo, które chętnie sobie podoba.
(I am trying like Klee, to create something that will have a life of its own, that can put me in real danger, a danger which I willingly take on myself.)
W swojej książce „Paint and Guns” William S. Burroughs wyraża chęć stworzenia sztuki, która wykracza poza zwykłą reprezentację i staje się własną istotą. Porównuje swój proces artystyczny z procesem Pawła Klee, podkreślając znaczenie wlewania swojej pracy z witalnością i autonomią. Ta pościg nie jest pozbawiony ryzyka; Burroughs uznaje nieodłączne niebezpieczeństwa związane z stworzeniem czegoś wystarczająco potężnego, aby rzucić wyzwanie zarówno artysty, jak i publiczności.
Burroughs chętnie obejmuje potencjalne niebezpieczeństwo związane z tworzeniem takiej sztuki. Uważa to niebezpieczeństwo jako integralną część twórczej podróży, odzwierciedlając głębokie zaangażowanie w jego rzemiosło. Jego ambicja sugeruje, że prawdziwy kunszt nie dotyczy nie tylko bezpieczeństwa lub komfortu, ale konfrontacji z wyzwaniami, które przekraczają granice ekspresji. Poprzez ten obiektyw sztuka staje się żywą siłą, która może sprowokować i przekształcić, rezonując ze złożonością istnienia.