Cytat odzwierciedla głębokie zrozumienie wartości życia i daremności samobójstwa jako sposobu rozwiązania zmagań. Mówca podkreśla, że zakończenie życia nie spowodowałoby żadnej znaczącej zmiany ani korzyści, sugerując uznanie złożonej natury osobistych wyzwań. Ten sentyment ujawnia odporność i zaangażowanie w stawienie czoła trudnościom, a nie poddawaniu się rozpaczowi.
W kontekście „Engleby” Sebastiana Faulksa to ilustruje świadomość bohatera na temat jego okoliczności i jego odmowę wyboru stałego rozwiązania problemów tymczasowych. Podkreśla główny temat książki: Znaczenie konfrontowania wewnętrznego zamieszania i poszukiwania znaczenia w chaotycznym świecie.