Wprowadzam usta w pogorszeniu. Ze wszystkich miejsc, w których można spędzić lato, moi rodzice wybrali tutaj. Moja matka, towarzyska, postanowiła spędzić lato milion mil od projektantów na Oxford Street, której pożąda. Mój ojciec, agent nieruchomości dla bogatych i sławnych, postanowił spędzić lato w miejscu, w którym domy ledwo osiągnęły setkę tysięcy funtów. Ja? Zdecydowałem się spędzić lato w domu. Ale w wieku siedemnastu lat jestem nieletni. Więc moje wybory się nie liczą. I
(I purse my lips in aggravation. Of all the places to spend the summer, my parents have chosen here. My mother, the socialite, has chosen to spend her summer a million miles away from the designer boutiques on Oxford Street she covets. My father, the estate agent to the rich and famous, has chosen to spend his summer in a place where the houses barely hit the hundred thousand pound mark. Me? I've chosen to spend my summer at home. But at seventeen, I'm a minor. So my choices don't count. I)
Narrator wyraża frustrację z powodu spędzenia lata w niepożądanym miejscu wybranym przez ich rodziców. W przeciwieństwie do matki, która lubi luksus designerskich butików, i ich ojciec, który współpracuje z bogatymi klientami, letni cel jest wyraźnym kontrastem z ich zwykłym stylem życia. Narrator czuje się uwięziony, podkreślając konflikt między decyzjami rodzicielskimi a osobistymi pragnieniami.
W siedemnastu narrator jest nadal uważany za nieletni, co oznacza, że ich preferencje mają niewielką wagę w decyzjach rodzinnych. Ta sytuacja podkreśla poczucie bezradności narratora i niezadowolenia, ponieważ wolą cieszyć się latem w domu zamiast w miejscu, które nie jest zgodne z ich zainteresowaniami lub stylem życia.
