Leżałem tam, próbując kontrolować strach. Niewiele wiedziałem o tym zatruciu mocznicowym. Kobieta, którą znałem nieznacznie w Teksasie, umarła z tego po wypiciu butelki piwa w nocy, nocy i dnia, przez dwa tygodnie.
(I was lying there trying to control the fear. I did not know much about this uremic poisoning. A woman I'd known slightly in Texas had died of it after drinking a bottle of beer ever hour, night and day, for two weeks.)
Narrator zastanawia się nad walką ze strachem, stawiając czoła nieznanym aspektom zatrucia mocznictwa. Ten warunek jest powiązany z niewydolnością nerek, a myśli narratora są wywoływane przez przeszły znajomość Teksasu, który tragicznie się temu ulegnie. Historia kobiety służy jako przestroga, podkreślając niebezpieczeństwa związane z nadmiernym piciem, ponieważ spożywała butelkę piwa co godzinę przez dwa tygodnie, co ostatecznie doprowadziło do jej śmierci.
To doświadczenie podkreśla obawy narratora i brak wiedzy na temat ich własnej sytuacji. Wzmianka o losie kobiety budzi poczucie pilności i strachu, podkreślając potencjalnie poważne konsekwencje zaniedbania zdrowia. Strach przed taką chorobą wyrasta nad narratorem, gdy zmagają się z emocjonalnym i fizycznym żniwą, jaką ich przyjmuje.