W powieści „Engleby” Sebastiana Faulksa, bohater zastanawia się nad swoją przeszłością i pragnieniem jej ponownego ponownego ponownego ponownego. Ta tęsknota za drugą szansą jest powtarzającym się tematem, sugerującym wewnętrzne zamieszanie i poczucie żalu, które kształtuje jego tożsamość. Postać zmaga się z jego decyzjami i wpływem, jaki wywarli na jego życie, podkreślając głęboką emocjonalną wagę utraconych możliwości.

Cytat „Gdybym tylko mógł mieć swój czas”, obejmuje uniwersalne pragnienie cofnięcia przeszłych błędów i ponownego przeżycia chwil z nowo odkrytą mądrością. Faulks używa tego sentymentu do odkrywania złożoności pamięci i sposobów, w jaki wpływa ona na teraźniejszość, czytelnicy rozważają własne relacje z czasem i wyborem.