Gdybyśmy mogli zobaczyć siebie z daleka, wyglądalibyśmy jak kolonia owadów wpadających na rzeczy wielokrotnie: tysiące małych zdeterminowanych istot wcielających się w przeszkody, wstrząsające naszymi małymi głowami i ciałami i znowu wpadając na rzeczy.
(If we could see ourselves from far enough away, we would seem like a colony of insects running into things repeatedly: thousands of little determined beings butting into obstacles, shaking our little heads and bodies, and running into things again.)
W „The Book of Awakening” Marka Nepo ilustruje żywą metaforę ludzkich zachowań. Sugeruje, że gdybyśmy mogli postrzegać siebie z daleka, przypominalibyśmy kolonię owadów, uporczywie zderzając się z różnymi przeszkodami na naszej drodze. Te obrazy odzwierciedlają nieustępliwą i często chaotyczną naturę naszego życia, w której jesteśmy zmuszani do dążenia nawet w obliczu wyzwań.
Nepo podkreśla determinację w każdej osobie, gdy poruszają się po złożoności życia. Porównując nasze zmagania do owadów, zachęca czytelników do rozpoznania powszechności naszych doświadczeń i znaczenia odporności. Ta refleksja wzywa nas do pamięci naszych podróży, uznania naszych wysiłków przy jednoczesnym wyciągnięciu wniosków wyciągniętych z naszych nieustępliwych zajęć.