Cytat z „Salon Beauty Beauty” Aleksandra McCalla Smitha odzwierciedla ideę bezinteresowności w obliczu cierpienia innych. Kiedy ktoś poświęca się pomaganiu innym w ich zmaganiach, koncentruje się całkowicie na zapewnieniu wsparcia i komfortu, często kosztem uznania ich własnych uczuć. Ta perspektywa podkreśla szlachetny akt bycia tam dla kogoś innego, co może nieumyślnie doprowadzić do emocjonalnego zaniedbania siebie.
Ponadto cytat podkreśla paradoks opieki. Osoby, które nabierają ciężaru łagodzenia bólu innych, mogą być tak pochłonięte swoją rolą, że pomijają własne potrzeby emocjonalne. Stwarza to złożoną dynamikę, w której chęć pomocy może zmniejszyć zdolność rozpoznawania i rozwiązania osobistego żalu lub smutku. Ostatecznie służy jako przypomnienie znaczenia samoopieki dla tych, którzy wspierają innych.