Jeśli chcesz naprawdę skrzywdzić rodziców i nie masz odwagi być gejem, przynajmniej możesz przejść do sztuki. Nie żartuję. Sztuka nie jest sposobem na zarabianie na życie. Są bardzo ludzkim sposobem, aby życie było bardziej znośne. Ćwiczenie sztuki, bez względu na to, jak dobrze lub źle, jest sposobem na uświadomienie twojej duszy, na miłość boską. Śpiewaj pod prysznicem. Tańcz do radia. Bajać. Napisz wiersz do przyjaciela, a nawet kiepskiego wiersza. Zrób to tak dobrze, jak to możliwe. Otrzymasz ogromną nagrodę. Coś stworzyłeś.
(If you want to really hurt you parents, and you don't have the nerve to be gay, the least you can do is go into the arts. I'm not kidding. The arts are not a way to make a living. They are a very human way of making life more bearable. Practicing an art, no matter how well or badly, is a way to make your soul grow, for heaven's sake. Sing in the shower. Dance to the radio. Tell stories. Write a poem to a friend, even a lousy poem. Do it as well as you possible can. You will get an enormous reward. You will have created something.)
Kurt Vonnegut podkreśla znaczenie sztuki jako głębokiego ujścia osobistego ekspresji i wzrostu emocjonalnego. Żabnie sugeruje, że kontynuowanie kariery w sztuce może być zaskakującym sposobem na zakwestionowanie oczekiwań rodzicielskich, zwłaszcza jeśli nie jest w stanie otwarcie przyjąć swojej tożsamości. Jego zdaniem sztuka oferuje nie tylko środek przetrwania, ale sposób na wzbogacenie życia i ducha. Angażowanie się w działania twórcze, śpiewu lub pisania, sprzyja poczuciu osiągnięć i pozwala na rozwój osobisty.
Vonnegut zachęca ludzi do przyjęcia sztuki niezależnie od ich poziomu umiejętności, podkreślając, że akt stworzenia jest satysfakcjonujący sam w sobie. Uważa, że każda próba ekspresji artystycznej przyczynia się do rozwoju duszy. Uczestnicząc w twórczych przedsięwzięciach, jednostki mogą znaleźć radość i sens w swoim życiu, sugerując, że wartość sztuki leży nie w profesjonalizmie, ale w wewnętrznej satysfakcji i połączeniu, jakie zapewnia. Ostatecznie opowiada się za życiem pełnym kreatywności, czy to poprzez proste akty ekspresji artystycznej, czy poważniejsze dążenia.