W większości grup szalona osoba ma kontrolę. Zaczyna się, ponieważ nikt nie chce problemów związanych z wkurzeniem szalonej osoby. Czasami mądrzejsze i łatwiej jest pozwolić szalonej osobie mieć po swojemu.
(In most groups the craziest person is in control. It starts because no one wants the problems that come from pissing off a crazy person. It's just smarter and easier sometimes to let the crazy person have his or her way.)
W wielu grupach społecznych często jest to najbardziej nieprzewidywalna osoba, która kończy się prowadzeniem. Zjawisko to zwykle występuje, ponieważ inni wolą unikać konfliktu, który może wynikać z denerwowania kogoś, kto jest postrzegany jako „szalony”. Zamiast rzucić wyzwanie tej osobie i ryzykować gniew, ludzie uważają za łatwiejsze do przyznania się do swoich życzeń. Ta dynamika może wywołać nierównowagę władzy, w której nieprzewidywalna osoba dyktuje działania grupy.
Scott Adams w swojej książce „Jak nie upaść na prawie wszystko i wciąż wygrywa”, komentuje tę rzeczywistość, podkreślając, w jaki sposób strach przed konfliktem może napędzać grupy, aby umożliwić irracjonalne zachowanie zdominować ich decyzje. Z czasem może to prowadzić do sytuacji, w której grupa wspólnie wybiera łatwiejszą ścieżkę, a nie bezpośrednio konfrontować problem, co może ostatecznie utrudniać ich postęp.