W książce Laurie Notaro „Myśleliśmy, że będziesz ładniejszy”, autor humorystycznie zastanawia się nad obawami, jakie napotyka wiele kobiet w odniesieniu do ich wyglądu. Używając żywej metafory, porównuje pory skóry do „kubków budyń”, podkreślając jej frustrację presją, aby dostosować się do standardów piękna. Szczery wyraz jej niepewności Notaro rezonuje z czytelnikami, którzy mogą odnosić się do często przytłaczających oczekiwań.

Cytat ilustruje powszechną walkę z obrazem siebie i obsesją na punkcie doskonałości w pięknie. Dowcipny styl Notaro oddaje zarówno absurdalność tych obaw, jak i powiązane doświadczenia poczucia niewystarczające. Przez obiektyw komediowy zaprasza czytelników do przyjęcia ich niedoskonałości, a nie dążenia do nierealistycznego ideału.