... czy to tylko kolejna rozwój porów? Boże, mam już pory wielkości kubków puddingowych, to ostatnia rzecz, której potrzebuję, kolejna pory ... do wypełnienia spackle.
(...Is it just another pore expanding? God, I already have pores the size of pudding cups, that's the last thing I need, another pore...to fill in with spackle.)
W książce Laurie Notaro „Myśleliśmy, że będziesz ładniejszy”, autor humorystycznie zastanawia się nad obawami, jakie napotyka wiele kobiet w odniesieniu do ich wyglądu. Używając żywej metafory, porównuje pory skóry do „kubków budyń”, podkreślając jej frustrację presją, aby dostosować się do standardów piękna. Szczery wyraz jej niepewności Notaro rezonuje z czytelnikami, którzy mogą odnosić się do często przytłaczających oczekiwań.
Cytat ilustruje powszechną walkę z obrazem siebie i obsesją na punkcie doskonałości w pięknie. Dowcipny styl Notaro oddaje zarówno absurdalność tych obaw, jak i powiązane doświadczenia poczucia niewystarczające. Przez obiektyw komediowy zaprasza czytelników do przyjęcia ich niedoskonałości, a nie dążenia do nierealistycznego ideału.