Był to po prostu sposób na udzielenie ulgi, ponieważ w rzeczywistości połączyły się ich do śmierci przez więź, która była bardziej solidna niż miłość: wspólny kutas sumienia.
(It was simply a way of giving herself some relief, because actually they were joined till death by a bond that was more solid than love: a common prick of conscience.)
W „stu latach samotności” cytat odzwierciedla złożony krajobraz emocjonalny między postaciami, podkreślając intensywność ich związku. Sugeruje to, że ich połączenie wykracza poza romantyczną miłość, zakorzenione w wspólnym poczuciu poczucia winy, które ich łączy. Ta wspólność sumienia komplikuje ich życie, ilustrując, w jaki sposób osobiste walki mogą wzmocnić więzi między jednostkami.
Pojęcie bycia „połączonym do śmierci” oznacza trwałość ich więzi, podkreślając ideę, że niektóre relacje są wykute poprzez wzajemne doświadczenia związane z żalem lub konfliktem moralnym. To przedstawienie podkreśla głębię ich emocji i wagę ich wspólnej historii, zachęcając czytelników do zastanowienia się, w jaki sposób takie głębokie połączenia mogą istnieć wśród zamieszania i walki.