Miłość była formą ślepoty, która zamknęła oczy na najbardziej rażące wady. Możesz pokochać mordercę i po prostu nie wierzyć, że twój kochanek zrobiłby tak wiele, jak kleszcza, nie mówiąc już o zabiciu kogoś. Nie byłoby sensu ją zniechęcić.
(love was a form of blindness that closed the eyes to the most glaring faults. You could love a murderer, and simply not believe that your lover would do so much as crush a tick, let alone kill somebody. There would be no point trying to dissuade her.)
Cytat z „Agencji detektywistycznej damskiej” Alexandra McCalla Smitha sugeruje, że miłość może zasłonić swój osąd, utrudniając wady lub wykroczenia u ukochanej osoby. Oznacza to, że miłość może stworzyć rodzaj ignorancji, w której, pomimo znaczenia negatywnych cech partnera, zdecyduje się ich przeoczyć. Głębokość uczuć może nawet doprowadzić jednostki do zaprzeczenia lub racjonalizacji poważnych problemów, takich jak potencjał przemocy partnera.
To pojęcie podkreśla złożoność ludzkich emocji i relacji, w których więź miłości może zapobiec obiektywnej ocenie. Ilustruje potężną miłość do uścisku nad percepcją, prowadząc jednostki do życia w stanie zaprzeczenia na działania swoich bliskich. Temat ten rezonuje głęboko w dyskusjach na temat lojalności i wyzwań rozpoznawania prawdy w sytuacjach naładowanych emocjonalnie.