Postać odzwierciedla kwestię zaparć, postrzegając ją jako głęboko prywatną walkę, z którą zmagają się ludzie. Czuje empatię dla osób cierpiących na ten stan, uznając, że jest to powszechny problem, który dotyka wielu osób. Pomimo potencjalnej liczby osób dotkniętych, humorystycznie rozważa ideę, że łączą się ze sobą, aby utworzyć partię polityczną, aby zająć się ich trudną sytuacją
Jednak wątpi w skuteczność takiej strony. Wyobraża sobie, że nawet gdyby udało im się zdobyć władzę polityczną, ich wysiłki ostatecznie doprowadziłyby do porażki legislacyjnej. Sugeruje to poczucie rezygnacji z ograniczeń rozwiązań politycznych w rozwiązywaniu osobistych problemów zdrowotnych, podkreślając piętno społeczne wokół takich prywatnych spraw.