{Maisie} Powiedz mi, dr. Dene, gdybyś wymienił jedną rzecz, która zrobiła różnicę między tymi, którzy szybko się przywiązują, a tymi, którzy nie, co by to było? {Dr. Dene} ... Moim zdaniem akceptacja musi być pierwsza. Niektórzy ludzie nie akceptują tego, co się stało. Myślą: „Och, gdybym tylko nie…” lub ... „Gdybym tylko wiedział ...” Utknęli w punkcie, który spowodował kontuzję… Powiedziałbym, że jest trzykrotnie: jeden akceptuje to, co się stało. Trzy to obraz, z dodatkiem tego, co zrobią, gdy będą lepsze lub ulepszone. Następnie pośrodku numer dwa jest ścieżką do naśladowania.
({Maisie} Tell me, Dr. Dene, if you were to name one thing that made the difference between those who get well quickly and those who don't, what would it be?{Dr. Dene} ...In my opinion, acceptance has to come first. Some people don't accept what has happened. They think, 'Oh, if only I hadn't...' or... 'If only I'd known...' They are stuck at the point that caused the injury....I would say that it's threefold: One is accepting what has happened. Three is having a picture, an indea of what they will do when they are better or improved. Then in the middle, number two is a path to follow.)
W rozmowie między Maisie i dr. Dene badają krytyczne czynniki, które wpływają na powrót do zdrowia z choroby. Dr Dene stwierdza, że akceptacja jest fundamentalna; Osoby, które starają się zaakceptować swoją sytuację, często pozostają uwięzione w myśli o żaleniu i „co, którzy” utrudniają ich postęp. Ta początkowa akceptacja jest niezbędna do poruszania się do przodu.
Dr. Dene opracowuje, że odzyskiwanie jest procesem trzyetapowym. Akceptacja pojawia się na pierwszym miejscu, a następnie sformułowanie jasnego planu poprawy i wizji tego, jak będzie wyglądać odzyskiwanie. To ustrukturyzowane podejście pomaga jednostkom skutecznie poruszać się w ich leczniczej podróży i zachęca ich do skupienia się na przyszłości, a nie rozwinienia się na przeszłości.