Narrator zastanawia się nad swoim skomplikowanym relacją z Kathy, podkreślając poczucie straty wobec ich wspólnej historii. Starał się pamiętać o radosnych czasach, które kiedyś spędzili razem, co sprawia, że ​​ich obecna sytuacja życiowa jest zmuszona i odłączona od przeszłości.

Ta kontemplacja prowadzi do głębszego zrozumienia transformacji ich związku. To, co kiedyś było wyborem wspólnego życia, stało się teraz koniecznością ukształtowaną przez okoliczności poza jego kontrolą, pozostawiając go, by kwestionować, w jaki sposób dotarli w tym momencie. Cytat oddaje esencję nostalgii i napięcie między przeszłością a teraźniejszością w połączeniach ludzkich.