Mężczyźni wydawali się skurczyć w stopniu przed ogromem mechanicznych pomysłów, które wymyślili. Michael Angelo, Da Vinci, Aretino, Cellini; Czy silne postacie ludzi ponownie zdominowałyby świat? Dziś wszystko było zatłoczeniem, padanie tłumów; Mężczyźni stali się mrówkami. Być może nieuniknione było, że tłumy powinny tonąć coraz głębiej w niewolnictwie. Niezależnie od tego, co wygrała, tyranii z góry lub spontaniczna organizacja z dołu, nie może być osób. On
(Men seemed to have shrunk in stature before the vastness of the mechanical contrivances they had invented. Michael Angelo, da Vinci, Aretino, Cellini; would the strong figures of men ever so dominate the world again? Today everything was congestion, the scurrying of crowds; men had become ant-like. Perhaps it was inevitable that the crowds should sink deeper and deeper in slavery. Whichever won, tyranny from above, or spontaneous organization from below, there could be no individuals. He)
Autor zastanawia się nad zmniejszającą postawą ludzkości w obliczu ogromnych wynalazków technologicznych współczesnego świata. Odwołuje się do uznanych postaci, takich jak Michael Angelo i Da Vinci, pytając, czy potężna esencja poszczególnych ludzi powróci wśród przytłaczającego zatłoczenia i chaosu współczesnego życia, w którym ludzie wydają się zachowywać jak mrówki w roju.
Ta zmiana społeczna może doprowadzić jednostki do bardziej podporządkowania, ponieważ poruszają się w świecie zdominowanym przez struktury uciskające lub nieuporządkowane ruchy zbiorowe. Rezultat, czy to tyraniczna, czy organiczna, sugeruje, że indywidualność może zostać ostatecznie utracona.