Autor zastanawia się nad zmniejszającą postawą ludzkości w obliczu ogromnych wynalazków technologicznych współczesnego świata. Odwołuje się do uznanych postaci, takich jak Michael Angelo i Da Vinci, pytając, czy potężna esencja poszczególnych ludzi powróci wśród przytłaczającego zatłoczenia i chaosu współczesnego życia, w którym ludzie wydają się zachowywać jak mrówki w roju.
Ta zmiana społeczna może doprowadzić jednostki do bardziej podporządkowania, ponieważ poruszają się w świecie zdominowanym przez struktury uciskające lub nieuporządkowane ruchy zbiorowe. Rezultat, czy to tyraniczna, czy organiczna, sugeruje, że indywidualność może zostać ostatecznie utracona.