Większość z nas bardzo trudno jest chcieć nieba w ogóle z wyjątkiem, jeśli chodzi o niebo, co oznacza powtórzenie naszych przyjaciół, którzy umarli. Jednym z powodów tej trudności jest to, że nie zostaliśmy przeszkoleni: cała nasza edukacja ma tendencję do ustalania umysłów na tym świecie. Innym powodem jest to, że kiedy prawdziwa potrzeba nieba jest w nas obecna, nie rozpoznajemy tego. C. S. Lewis
(Most of us find it very difficult to want Heaven at all-except in so far as Heaven means meeting again our friends who have died. One reason for this difficulty is that we have not been trained: our whole education tends to fix our minds on this world. Another reason is that when the real want for Heaven is present in us, we do not recognize it. C. S. Lewis)
c. S. Lewis zauważa, że wielu ludzi stara się pragnąć nieba, często dlatego, że ich skupienie jest przede wszystkim na ziemskich doświadczeniach, a nie duchowych. To skupienie wynika ze sposobu, w jaki edukacja i społeczeństwo kształtują nasze myśli, kierując je w kierunku namacalnych aspektów życia, a nie na życie pozagrobowe. W rezultacie tęsknota za egzystencją niebiańską jest często pomijana lub nierozpoznana.
Ponadto Lewis podkreśla, że jedynym razem, gdy ludzie mogą wyrazić pragnienie nieba, jest to, że kojarzy się ono z ponownym połączeniem ze zmarłymi bliskimi. Sugeruje to, że nasze przywiązania do relacji mogą być najsilniejszym ogniwem, jaki mamy do koncepcji nieba, wzmacniając ideę, że głębsze zrozumienie nieba wymaga zmiany perspektywy od światowych priorytetów.