W „Engleby” Sebastiana Faulksa bohater zastanawia się nad koncepcją ruchu i kierunku życia. Cytat ilustruje filozofię obejmującą zmianę i ruch, a nie pozostając w stagnacji. Sugeruje to, że akt postępu, niezależnie od miejsca docelowego, zbliża jeden do osobistego wzrostu i zrozumienia.

Ta perspektywa podkreśla znaczenie otwarcia na nowe doświadczenia i możliwości. Wybierając naprzód, jednostki mogą odkryć nieoczekiwane ścieżki i spostrzeżenia, ostatecznie wzbogacając ich podróż. Pojęcie, że pozostanie nadal ogranicza potencjał, rezonuje głęboko w świecie, który stale się rozwija.