W powieści Philipa K. Dicka „Ubik” bohater zaskakuje o skomplikowanych systemach, które podtrzymują jego życie. Wizualizuje swoje ciało jako maszynę wypełnioną różnymi komponentami, takimi jak rury i zawory, niestrudzenie, aby utrzymać jego istnienie. To żywe obrazy ilustrują kruchość życia i nieustępliwą naturę przetrwania człowieka pomimo nieuniknionego upadku.

To refleksja na temat mechanicznej natury egzystencji podkreśla walkę z upływem czasu i ostateczną daremność tych wysiłków. Świadomość bohatera na temat tych fizycznych rzeczywistości sugeruje poczucie egzystencjalnej kontemplacji, ponieważ uświadamia sobie, że bez względu na to, jak trudne mechanizmy starają się utrzymać go przy życiu, są zaangażowani w daremną walkę z naturalnym kursem życia i rozkładu.