W pobliżu niej zdał sobie sprawę z fizycznych mechanizmów, które utrzymywały go przy życiu; W nim maszyny, rury i zawory oraz kompresory gazowe i pasy wentylatorów musiały oderwać się na przegranym zadaniu, a praca ostatecznie skazała.
(Near her he became aware of the physical mechanisms which kept him alive; within him machinery, pipes and valves and gas-compressors and fan belts had to chug away at a losing task, a labor ultimately doomed.)
W powieści Philipa K. Dicka „Ubik” bohater zaskakuje o skomplikowanych systemach, które podtrzymują jego życie. Wizualizuje swoje ciało jako maszynę wypełnioną różnymi komponentami, takimi jak rury i zawory, niestrudzenie, aby utrzymać jego istnienie. To żywe obrazy ilustrują kruchość życia i nieustępliwą naturę przetrwania człowieka pomimo nieuniknionego upadku.
To refleksja na temat mechanicznej natury egzystencji podkreśla walkę z upływem czasu i ostateczną daremność tych wysiłków. Świadomość bohatera na temat tych fizycznych rzeczywistości sugeruje poczucie egzystencjalnej kontemplacji, ponieważ uświadamia sobie, że bez względu na to, jak trudne mechanizmy starają się utrzymać go przy życiu, są zaangażowani w daremną walkę z naturalnym kursem życia i rozkładu.