Niccolò, na miłość boską, oskarżyli mnie o bycie akcesorium do morderstwa, powiedzieli, że zasadziłem broń w tej willi, oskarżyli mnie za złożenie fałszywych wypowiedzi i utrudnianie sprawiedliwości! Zagrożyli mi, jeśli kiedykolwiek wrócę do Włoch. A ty mówisz mi, że nie powinienem się martwić? ” „Mój drogi Douglas, każdy, kto jest kimkolwiek we Włoszech, to oferuję gratulacje, że zostać prawdziwym Włochem.
(Niccolò, for God's sake, they accused me of being an accessory to murder, they said I planted a gun at that villa, they've indicted me for making false statements and obstruction of justice! They threatened me if I ever return to Italy. And you tell me I shouldn't be concerned?" "My dear Douglas, anyone who is anybody in Italy is I offer you my congratulations on becoming a genuine Italian.)
W „The Monster of Florence” Douglasa Prestona, bohater, Douglas, wyraża swoje głębokie zaniepokojenie poważnymi oskarżeniami, przed którymi stoi, w tym zarzuty związane z morderstwem i fałszywymi oświadczeniami. Jego frustracja jest widoczna, gdy opowiada o tym jako akcesorium do przestępstwa i zagrożeń, które otrzymał od powstrzymywania go od powrotu do Włoch. Takie poważne zarzuty ważą na niego, podkreślając grawitację jego sytuacji.
Niccolò, osoba, z którą się zwraca, próbuje uspokoić Douglasa, wskazując, że osoby o wpływach we Włoszech są świadome jego trudnej sytuacji. Niccolò nawet humorystycznie gratuluje Douglasa jego postrzeganego statusu jako prawdziwego włoskiego z powodu tych wyzwań. Ich wymiana odzwierciedla złożoność problemów prawnych przecinających się z osobistą tożsamością i kontekstem kulturowym Włoch.