Nie. Nie możesz dostać się do nieba. Za każdym razem, gdy próbujesz usprawiedliwiać się uczynkami, dyskwalifikujesz się uczynkami. To, co tu robię każdego dnia, przez resztę mojego życia, jest tylko moim sposobem na powiedzenie: «Panie, niezależnie od tego, co przyniesie mi wieczność, pozwól mi dać Ci coś w zamian. Wiem, że to nawet nie jest karta wyników. Ale zanim odejdę, pozwól mi coś zrobić ze swoim życiem... a wtedy, Panie, zdaję się na Twoją łaskę.
(No. You can't work your way into heaven. Anytime you try and justify yourself with works, you disqualify yourself with works. What I do here, every day, for the rest of my life, is only my way of saying, 'Lord, regardless of what eternity holds for me, let me give something back to you. I know it doesn't even no scorecard. But let me make something of my life before I go.. and then, Lord, I'm at your mercy.)
Cytat podkreśla, że nie można zdobyć miejsca w niebie poprzez własne działania lub zasługi. Sugeruje to, że kiedy jednostki próbują potwierdzić się poprzez dobre uczynki, ostatecznie podważają swoją własną sprawiedliwość. Mówca wyraża skromne uznanie ich ograniczeń i daremności samozaduchowania, stwierdzając, że same wysiłki ludzkie nie mogą zabezpieczyć zbawienia.
Istotą przesłania jest głębokie pragnienie oddania i znalezienia celu w życiu, niezależnie od ostatecznego losu. Odzwierciedla to zobowiązanie do wywierania znaczącego wpływu, jednocześnie uznając konieczność boskiego miłosierdzia. Intencją mówcy jest służenie i wkładanie bezinteresownego, zrozumienie, że łaska, a nie działa, jest kluczem do wiecznej nadziei.
